Treloar: als Yorkshire en Nieuw-Zeeland in de Roussillon neerstrijken
Jonathan Hesford, de drijvende kracht achter het kleine familiewijnbedrijf Treloar in de Franse Roussillon, is afkomstig uit Yorkshire, Engeland. “Niet echt een wijnland, iedereen drinkt er bier”, zegt hij. Van opleiding IT-er krijgt hij het wijnvirus te pakken op 22-jarige leeftijd. “Ik vond dat het mijn passie was, anderen noemden het een obsessie”, gaat hij verder, “Boeken zoals die van Oz Clarke verslond ik, en ik stond er versteld van dat je met één soort fruit, druiven, zoveel verschillende soorten wijn kunt maken met andere geuren en smaken.”
One Block
Voor zijn job verhuist hij in 1999 met vrouw en dochtertje naar New York. Op een ochtend in 2001 wandelt hij naar zijn werk, een blok verwijderd van het World Trade Center. Toen ziet hij met eigen ogen wat op vele mensen hun netvlies gebrand staat: een vliegtuig boort zich in de eerste toren van het WTC…
Een periode van chaos en ontreddering volgt. Jonathan verliest zijn job en wordt op die manier gedwongen naar het Verenigd Koninkrijk terug te keren: het visum was immers gekoppeld aan de job. Eenmaal thuis begint een tijd van bezinning. “Kunnen we het niet met minder geld doen”, vragen ze zich af, waarna ze zich spoedig realiseren dat een ferm stuk van het huishoudbudget door wijn wordt ingepalmd. De oplossing ligt voor de hand: zelf wijn maken zou die factuur aanzienlijk doen dalen.
Cursus en meer overpeinzingen
Jonathan wordt vrijwilliger in een Engelse wijngaard, maar bedenkt dat het niet de stijl wijn is die hij liefheeft.
Jonathan en Rachel besluiten te verhuizen naar Nieuw-Zeeland, haar thuisland. Jonathan volgt er een cursus oenologie en kan daarna aan de slag als assistent-wijnmaker bij één van de belangrijkste domeinen van het land, Neudorf.
Hij overpeinst er hoe je ‘interessante’ wijnen kunt maken, die wat meer te bieden hebben dan het louter dorstlessende. Ook bedenkt hij stilaan, dat het niet zo eenvoudig is om een klein en familiaal domein in de zwarte cijfers te krijgen. Ten slotte lijkt hem Nieuw-Zeeland weliswaar een interessant wijnland met hoge kwaliteit, maar ver van alles weg. “Als je consumenten op duizenden kilometers van je domein zitten, dan verlies je veel interactie en ik vind die net zo belangrijk”, legt hij uit.
Godvergeten land
“We vonden als het ware de nieuwe wijnwereld, maar dan in het hart van Europa”, vervolgt hij. Het koppel besluit in 2006 een wijngaard in de Roussillon te kopen. Een bestaande wijngaard, die tot dan toe echter alle druiven verkocht aan grote coöperatieve bedrijven genre Paul Mas of Gerard Bertrand.
Treloar, genoemd naar de familienaam van Rachel, die langs vaders zijde van Maori-oorsprong is: het is in dit godvergeten stuk land in Frankrijk zeker een vreemde naam. Het domein heeft 10 hectare wijnbouwgrond, allemaal op een half uur wandelen gelegen in het dorp van Trouillas. Anderhalve hectare grond wordt op dit moment gerooid en opnieuw beplant. Het oogstrendement werd beperkt tot amper de helft van wat het onder de vorige eigenaars bedroeg: een voorwaarde om betere kwaliteit te produceren. De jaarproductie bedraagt om en bij de 35.000 flessen, al durft dat jaarlijks flink te variëren.
“In Nieuw-Zeeland leerde ik dat goede wijn maken geen zaak is van een ‘silver bullet’ maar van honderd-en-één kleine ingrepen, van een betere pers tot betere buizen in de wijnmakerij”, verklaart Jonathan. “We plukken ook alles met de hand, in de vroege ochtend zodat de druiven en de plukkers nog geen last krijgen van de ongenadige zon”.
Voor u geproefd
1. “One Block Muscat” 2020
Het typische muscaataroma vermengt zich met gistige geuren. Een verrassend droge en strakke muscat met veel body en een kenmerkend bittertje.
Deze muscat is vroeg geplukt en kreeg langdurige rijping sur lie. De naam ‘one block’ verwijst naar de afstand tussen Jonathan’s job in New York en de plaats van de aanslagen van nine-eleven, maar ook naar de Nieuw-Zeelandse naam voor een perceel druiven, want dat is waar deze muscat van gemaakt is: één block druiven.
2. Rescapé 2017
Een fruitige wijn met aalbes en ook wat nootjes. Mooie structuur, zeer elegant, goede lengte. Een rode wijn in een moderne, fruitgedreven stijl. Fris, lichtvoetig en toch niet banaal.
Gemaakt van 100% carignan (oude stokken) van een perceel dat Jonathan kocht van een oude wijnbouwer die op het punt stond de wijngaard te rooien (vandaar: rescapé = ‘gered’). De oude man geloofde de nieuwe eigenaar niet toen die zijn carignan liet proeven… Gemaakt volgens het beaujolaisprincipe van heletrosfermentatie onder koolzuur, met een klassieke gisting op de bodem van de tank. De wijn krijgt overigens een half jaartje rijping op oude eiken vaten, om de complexiteit te verhogen.
3. Three Peaks 2017
Een kruidige wijn met zwart fruit. Vrij strak en lang. Erg herkenbaar voor de streek.
Dit is een typische mengeling van syrah (60%), mourvèdre en grenache. Een deel krijgt vatrijping. Ook hier verwijzen de ‘drie pieken’ naar oud en nieuw: Yorkshire heeft drie lokaal bekende heuvels, maar ook over de wijngaard kijken drie pieken uit.
4. Motus 2016
Eerste indruk met pruim en karamel, daarna wat leer. Zeer rijpe indruk, bijzondere wijn met grote herkenbaarheid. Sappig, en terugkerend hout in de finale. Opvallend soepele tannine.
Een 100% mourvèdre is in principe niet toegestaan in de Roussillon want dit is een mengregio bij uitstek. Dus wordt een klein beetje andere druiven toegevoegd. De mourvèdre rijpt op Amerikaans eikenhout en dat is bijzonder. Maar het werkt wonderwel: de wat kruidige en zoete impressie van het eikenhout past bij het wat boerse, stugge en animale karakter van de mourvèdre.
5. Tahi 2013
Zeer fruitige wijn met breselienne. Grote diepte met wat hout dat goed versmolten is. Droog maar met veel sappigheid, goede mondstructuur en lange finale met beheerst alcoholgehalte. Een wijn die de drie andere rode als het ware samenvat.
Tahi is Maori voor ‘nummer één’ en dat is het ook: een vatselectie die langere kelderrijping krijgt, namelijk minstens 6 jaar in de fles. Het paradepaardje van de wijnmaker, en wat voor één: na acht jaar nog geen spoor van veroudering, en dat zonder forcering door bijvoorbeeld nieuw hout.
6. Muscat de Rivesaltes 2018
De klassieke geur van muscaatdruiven mengt zich met sinaasappelschil. In de mond weliswaar zoet maar toch erg droog voor dit wijntype. Krachtig, sappig en citrusachtig. Absoluut niet plakkerig. Ideale afsluiter van een goede maaltijd, en bovendien verrassend goed met pure chocolade (!).
Het versterken van wijn om hem beter bestand te maken tegen de hete zon en tegen azijnsteek is uitgevonden in het dorp van Trouillas, namelijk in het lokale kasteel van de tempeliers. Van hieruit verspreidde het procédé zich over de hele wereld. Muscat de Rivesaltes overleeft decades kelderrust, en verdient het om herontdekt te worden.
(Treloar maakt 12 verschillende wijnen, waaronder nog een zeer mooie en krachtige rosé, een muscat met schilweking die naar de orange wine toe gaat, en nog andere pareltjes. Ik heb me bovendien laten vertellen dat een bezoek aan het domein de moeite loont, met hartelijke ontvangst en een boeiende rondleiding in de kelders)
