Wijnland Duitsland: recensie
Wie Gerd Brabant niet kent, heeft waarschijnlijk niet veel affiniteit met het wijnland dat Duitsland zeker is. Maar ook zijn kompaan Marc weet van wanten, dat kan iedereen bevestigen die ooit met hem aan de proeftafel gezeten heeft en zijn zachte maar tegelijk messscherpe analyses heeft gehoord.
Het verhaal van beide heren begint in 2008, zoals het hoort bij een goed glas wijn dat Gerd inschenkt bij Marc. Een riesling van de beste klasse: Eva Clüsserath uit de Moezelvallei. De klik was gemaakt en het duo bezoekt samen al spoedig Duitsland in al zijn verscheidenheid.
Nood en deugd
Maar toch is het wachten op een ramp. Van de covidnood anno 2019-2020 maakte de tandem een deugd en het resultaat is dit lijvige boek, prachtig geïllustreerd met talloze foto’s en prenten.
De bibliofiel in mij wilde de eerste druk kopen, maar de wijnliefhebber zag een tweede druk opdoemen die ongetwijfeld vele verbeteringen zou brengen: het kan ook moeilijk anders bij een werk van deze omvang, dat de eerste druk foutjes, nalatigheden en onvolkomenheden bevat.
Bovendien wijzigt het landschap: tussen de eerste en de tweede druk veranderde de Duitse wijnwetgeving nogmaals (het is één van de ergernissen van al wie Duitsland qua wijn op de voet volgt) maar editie 2 geeft de huidige stand van zaken weer.
Opbouw
De hoofdstukken van het boek liggen voor de hand: de start is een beknopt maar grondig overzicht van de geschiedenis van de wijnbouw in Duitsland, de (alweer) vernieuwde wijnwetgeving, en noodzakelijke achtergrondinformatie zoals de voornaamste druivenrassen die in Duitsland aangeplant worden.
Daarna volgen de Duitse wijnstreken, keurig gerangschikt in alfabetische volgorde. Daardoor spring je een beetje van de hak op de tak als je het boek van A naar Z zou lezen, maar daar is het niet voor bedoeld.
Bij elke streek lezen we een gedegen geschiedenis, maar ook de actualiteit en de relevante wijnkundige achtergrond zoals bodem en klimaat. Vervolgens is er een lijstje van topdomeinen om te bezoeken, een overzicht van waar je terecht kunt om lekker te eten, drinken en overnachten.
Helemaal leuk vind ik de wandeling die je tot in de wijngaarden brengt: pas als je wijngaard en wijnkelder bezocht hebt, kun je met recht en rede zeggen dat je een wijnstreek bezocht hebt.
Persoonlijke connectie
Waar het boek volgens mij in uitblinkt, is de persoonlijke connectie die Gerd en Marc maken. Wie heeft er niet iemand in de familie die het Zwarte Woud geweldig vindt? Of kennissen die een jaarlijks uitstapje naar de Moezel plannen, met inbegrip van een toffe zij het eenvoudige proeverij?
Wanneer Gerd verhaalt over zijn liefde voor Baden en voor de Ortenau speficiek, kan ik niet anders dan hem gelijk geven. Ik bracht er een deel van mijn jeugd door, laat ons zeggen jaarlijks een dag of tien, en leerde er het goede leven kennen. En natuurlijk de specifieke, wat zwoele spätburgunder van de streek. Ik ben er nog altijd verzot op. De combinatie met de ‘reichlige’ keuken, met paddenstoelen, rundsvlees en room behoort tot de absolute klassiekers, al zijn ze naar de huidige normen een tikje zwaar op de maag.
Wijnland Duitsland: een hebbeding?
Maken al deze kwaliteiten het boek een hebbeding, of is het meer dan dat? Voor mij is het eenvoudig: wil je meer leren over Duitse wijn (en wie wil dat niet, vooropgesteld dat die persoon bij zijn wijnzinnen is), dan vind je hier het meest actuele overzicht mét de nodige diepgang. In het Nederlands.
Conclusie
- Pluspunten
– Lijvig werk dat echter nooit zwaar aanvoelt
– Gedegen informatie met aandacht voor hoe het ginds echt is
– Mooie layout met sprekende foto’s
– Prijs: aan €45 een koopje, voor die kwaliteit en omvang - Minpunten
– Voor wie het boek van A naar Z leest, is de volgorde van de streken ‘vreemd’ want niet geografisch maar alfabetisch
– Een index ontbrak (al wordt die momenteel gedrukt en verdeeld)
