José Lemahieu: kersvers ereburger Heuvelland
Enkele weken geleden berichtten we er al kort over in onze wijntelex: José Lemahieu werd benoemd tot ererburger van het Heuvelland. Hoewel José zelf niet in die gemeente woont, verdient hij deze titel meer dan wie ook. Voor zijn jarenlange inzet om de wijnen en het toerisme van de streek te promoten.
De volgende nieuwsbrieven brengen we u een drieluik-interview. Eerst met de nieuwe ereburger zelf, en vervolgens met een wijnmaker en een restaurateur die nauw met hem samenwerken. Zij zullen licht werpen op Josés verdienste. Maar beginnen doen we dus bij het begin.
Luik 1: José Lemahieu aan het woord
José, hoe heb je de smaak van de Heuvellandse wijnen te pakken gekregen?
Ik hou van alle wijnen in de wereld die goed gemaakt zijn. En het is maar normaal dat ik hou van de wijnen van mijn streek, het Heuvelland, en er dan ook veel energie in gestopt heb.
Waarom besloot je om een (aanzienlijk) deel van je tijd te stoppen in de promotie van deze wijnen?
Eigenlijk heeft het verhaal een bijzondere boost gekregen op 1 mei 2014, naar aanleiding van de Wijnronde van Vlaanderen. Er was toen nog geen lokale organisatie in het Heuvelland. De Vlaamse Wijngilde vroeg me of ik een aantal wijnbouwers wilde contacteren. Het viel me toen op dat er een aantal wijnbouwers waren die stappen wilden ondernemen, waar anderen het wat rustiger aan wilden doen.
Op 2 mei waren we in de Warande, het gemeentehuis van het Heuvelland, voor de slotceremonie van de Wijnronde. De toenmalige schepen van toerisme, Etienne Cloet, sprak me aan: “José, kun jij niet proberen de neuzen van de wijnbouwers in dezelfde richting te zetten?”
Dat heeft me gekieteld: ik hield al van de wijnen, maar als ik mensen kan samenbrengen, dan wordt het verhaal nog groter.
Welke initiatieven nam je en met welke resultaten?
Samen met mijn echtgenote heb ik toen een aantal restaurants in het Heuvelland bezocht. Velen stonden sceptisch tegenover de lokale wijnen. Zowel wat de prijs betrof, als waar het om kwaliteit ging. Ze proefden onvoldoende de wijnen van eigen streek, vond ik!
Dan vroeg ik “Kan ik een glas Heuvellandse wijn krijgen?”. Dat kon, als ik een euro extra zou betalen. Geen probleem. Ik maakte hen er dan warm voor, dat in het normale aanbod op te nemen. Want zo zouden mensen teminste durven proberen een Heuvellandse wijn te nemen bij de maaltijd.
We organiseren op Ter Groener Poorte ook een wijnsymposium. Op één van die gelegenheden was Ghislain Houben te gast. Hij stelde: “Om rendabel te zijn, moeten wijnbouwers gesteund worden door oenotoerisme en door grote evenementen”. Van dat laatste is de wedstrijd Beste Belgische Wijn een voorbeeld. Het brengt de wijnen van onze streken voor het voetlicht, zeker ook in de pers…
Tussenin nog dit: als je naar Bourgogne, Wachau of Champagne gaat, en je kunt in de lokale restaurants de wijnen van de streek ontdekken aan betaalbare prijzen, dan is dat voor de streek een ongelooflijke troef! Dat misten we toch wel in België.
Wat staat er nog op stapel en wanneer mogen we dat verwachten?
De sterkte van het Heuvelland is ‘Vintage Heuvelland’. Het derde ‘leader’-dossier staat op stapel. Volledig besproken met de wijnbouwers, met Toerisme Heuvelland én Toerisme Westhoek! Aan de hand van goed studiemateriaal hebben we zo al kunnen aantonen dat het ‘wijn per glas’-principe tot meer verkoop leidt en dus ook meer bekendheid.
Ik ben bijzonder blij dat er nu een daadkrachtig bestuur is voor Vintage Heuvelland, met een nieuwe voorzitster Jill Boudrez, en ik kijk vanaf de zijlijn. Maar zij heeft mij al gevraagd om mee te werken aan een nieuwe studiedag op 18 mei en dan ga ik mij daar ten volle voor smijten. Een tipje van de sluier: het kadert in het derde leader-dossier rond ‘duurzame wijnbouw’. Dat sluit zeker aan bij de interesse van jonge wijnliefhebbers, niet enkel vrouwen maar ook mannen [monkellachje]. Als ik kan helpen, dan doe ik dat graag!
Het Heuvelland heeft je een mooie pluim op de hoed gestoken. Hoe voel je je daarbij? En wat betekent dat voor je engagement in de toekomst?
Ik was verrast toen Heuvelland me de vraag stelde. Ik kreeg wat bedenktijd maar die was vrij kort. Bij de uitreiking klonk het “Wij willen José en de wijnbouwers [nadruk] van harte proficat wensen met de behaalde resultaten.” Die avond heb ik een mooie fles wijn geopend. Eentje van het Heuvelland, natuurlijk.
Ondertussen werd het tweede deel gepubliceerd, dat u hier kunt lezen.
