Boekbespreking: Dichtbij vakanties en weekendjes weg in de wijngaard
Als Gido een nieuw boek schrijft, dan kun je er donder op zeggen dat hij het overdacht heeft. Niet toevallig vlak voor de vakantieperiode verscheen van zijn hand “Dichtbij vakanties en weekendjes weg in de wijngaard’, met het passende onderschrift ‘wijn, natuur, cultuur, gastronomie’.
Eigen land
In het eerste hoofdstuk gaan we op ontdekking in eigen land, waar Vlaanderen zowel als Wallonië aan bod komen. Vijf domeinen in Vlaanderen, vier in Wallonië: het weerspiegelt ruwweg de stand van zaken op dit moment. De keuze van de domeinen zal monden doen openvallen, want Gido verlaat alle platgetreden paden. Zelfs specialisten zulen nog niet innig vertrouwd zijn met Dappersveld-Woestyn in het Pajottenland, of Ravenstein in de Westhoek. In Wallonië maken we kennis met pareltjes als Domaine des Hêtres, de coöperatieve wijngaard van Villers-la-Vigne en Domaine W.
Duitsland
In hoofdstuk twee richten we het kompas op Duitsland en ook daar wacht ons een verrassing: de domeinen Fries, Stefan Muller en Weingut Pieper mogen dan bij de Duitslandkenner een belletje doen rinkelen, voor velen zijn het nu nog nobele onbekenden.
Champagne
De lijn van het onverwachte wordt doorgetrokken als we de Champagne aandoen. Met Caillez-Lemaire, Etienne Lefèvre en Vazart-Coquart heb je de Champagne in een notendop, want ze staan voor drie van de vier grote streken van de Champagne, maar als toemaatje krijgen we Marguet voorgeschoteld en dat is niet meer of minder dan een cultdomein waar Benoît de biodynamische wijnbouw soms wel héél ver doortrekt. Gelukkig maakt hij ook eersteklas wijnen, zoals de onvolprezen Sapience.
Luxemburg
Hoofdstuk vier brengt ons in Luxemburg, qua grootte nauwelijks een provincie maar wat wijnbouw betreft nog altijd groter dan België. Hier houden we halt bij Krier-Welbes, Schram en Schmit-Fohl. Ingewijden zijn het erover eens dat zij aan de top staan van de Luxemburgse wijnbouw, waar inderdaad nogal wat middelmaat de hoofdmoot uitmaakt. Niet zo bij deze jongens!
Nederland
Hoofdstuk vijf stuurt ons naar het noorden, waar Gido een bedachtzame keuze maakt met wijngaarden die erg aansluiten bij wat we in eigen land aantreffen: Apostelhoeve en Thorn zouden zonder meer aan de andere kant van de grens kunnen liggen, en ook De Kleine Schorre sluit goed aan bij de Vlaamse wijnbouw.
Parijs
In het afsluitende hoofdstuk zes wil Gido ons laten kennis maken met zijn favoriete wijncafeetjes in het mondaine Parijs. Ik vermoed dat niet veel wijn- en cultuurliefhebbers een bezoek aan de Franse hoofdstad versmaden, zeker niet als je er het neusje van de zalm gepresenteerd krijgt, tenminste op wijngebied.
Stramien
Het stramien voor elk hoofdstuk, behalve het laatste, is hetzelfde: een uitgebreide bespreking van het domein wordt gevolgd door leuke culinaire, toeristische en anderzins interessante of amusante adresjes in de buurt. De zeer geslaagde, pure en erg afwisselende foto’s van Jan Crab en de rustige layout maken het ook visueel een aantrekkelijk boek.
Dit is een boek van keuzes. De auteur had met gemak in elke regio vijf maal zoveel domeinen kunnen selecteren, maar hij heeft dat niet gedaan. Het zorgt alleszins voor diepgang, zodat je als lezer in elke streek als het ware ondergedompeld wordt.
Voor wie?
Wie zich aangetrokken voelt tot de titel, namelijk: vakanties vlakbij, met een mengeling van wijnkundig, cultureel, gastronomisch en ‘natuurlijk’ plezier, vindt in dit boek de perfecte compagnon om meerdere minireisjes te begeleiden.
Voor wie niet?
Wie een encyclopedisch overzicht wil van de wijngaarden in de behandelde streken, raadpleegt beter andere literatuur.
Meer info
- Een interview met de schrijver over zijn boek vind je hier.
